Tveir menn – eða tvær verur, kannski öllu heldur – halda inní eyðimörkina. Bilið á milli þeirra eykst sífellt, það hægist á öðrum þeirra – þangað til hann stoppar, lútir höfði – og þá loksins snýr hinn til baka. Þegar hann kemur til baka fær hann eina bón – óorðaða – hér er bara þögnin. […]
