Danski kvikmyndagerðarmaðurinn Lars von Trier hefur um langt skeið verið meðal skærustu stjarna heimsbíósins, og hefur hann jafnan gert sér far um að rækta fjölmiðlaímynd sína. Lengst af hefur það gengið prýðilega, eða allt frá því að hann og Thomas Vinterberg kynntu „dogme yfirlýsinguna“ á Le cinéma vers son deuxième siècle ráðstefnunni í París, sem […]
sjöundi apríl tvöþúsund og sautján. þú að verða átján. bíður mín á stoppistöð í Stokkhólmi. blómarós í hvítri kápu. við tölum um allt og hlæjum saman í strætó með stefnu á sýningu í útjaðri borgarinnar. ég nýt hverrar mínútu. svo gaman að fá að vera með þér! skoða málverk með augunum þínum næmum á smáatriðin. […]
kettirnir hérna, hótelin og plaststólarnir spretta upp eins og illgresi nema illgresinu er gefið að borða kettirnir liggja út um allt eins og innfallin hræ horaðir, skítugir pírðar glyrnurnar eins og linar geirvörtur í gagnsæjum brjóstahöldurum eins og tveir mínusar það er óraunverulegt að vera hérna í hótelborg við sjóinn ég vakna og fer í […]
Draumarnir raungerast sem tölur í heimabankanum. Gufa upp í sjálfsefanum. Og óhjákvæmilega kemur kannski sá tími þegar sjálfsvíg er eina ólæsta hurðin út úr brennandi húsi. Úr þvottavél fullri af rakvélarblöðum og salti í lungnamjúkan faðm myrkursins. Teningunum kastað aftur. Kannski ertu heppinn og fæðist í betra póstnúmeri næst. Ef ekki þá má náttúrulega alltaf […]
Reykjavík 02. desember Hæ aftur, Helga. Eitt sinn var Jesú á gangi meðfram sjónum við Akrafjall. Mávar görguðu í þokubökkum við fjallstoppinn og Jesú var með asna í bandi sem lötraði hægt en undirgefinn á eftir honum. Af því Jesú var töffari þá tuffaði í hann í sjóinn og af því hann var töfrum almættis […]
She sells she sheds by the small home. We can make it if we leave right now—help me get the melting front desk of the ice hotel into the bed of this dodge—we’ll need something to keep the swelling down after the pharmacy run. Earth day began fifty years ago—see that ratchet strap? […]
Mig dreymdi, við vorum öll í sökkvandi húsi. Ranghalar kjallarans fullir af fólki. Hvert einasta skúmaskot troðfullt af fólki. Og vatnsborðið hækkaði. Þetta var ókunnugt fólk, alvöruþrungið og blautt. Andlit þess voru gráhvít en vatnið sló á þau grænleitum bjarma. Úr fötum þess fossaði vatn. Vatn sem náði því rúmlega upp að mitti. En það […]
Með happaþrennu augun skildi pabbi mig eftir í pulsubréfunum og tómu rauðu hulstrunum engar spennumyndir í hillunum sem náðu veggina á enda bara bílbeltalaus í aftursætum dísæt ístár og engin leið að spóla til baka óþurrkaða tauma heilinn er einsog hringvegur og stoppistöðvarnar brenna skrópandi þorpin puttanna á milli og öll blóðböðin á velmeinandi fósturfjölskyldum […]
Ég er auðmjúkur starfsmaður á plani lista, menningar og menntunar. Ég hef til margra ára verið partur af sérstöku vinnuumhverfi sem margt listafólk þekkir vel, harkhagkerfinu. Í tilefni af fyrsta maí ætla ég að skrifa um verkafólkið í þessu hagkerfi , harkverkafólkið. Þetta umhverfi verkafólks er samsett úr allskonar giggum og er um margt afar […]
Legg annan arminn
í brennsluofninn rétt til
að finna hvernig tvístrast
mánabein öln og
sveif
tel bláa dropa oní hvarma tvo
hvorum megin og greiði
lyfsalanum
kyngi blekinu
dreg hæl eftir blásvörtum sandinum þar
til skammstöfunarinnar verður vart
greiði…
Þú elskar ekki heiminn. Elskaðir þú heiminn hefðir þú myndir í ljóðum þínum. Jón elskar heiminn. Hann er með mottó: dæmið ekki svo að þér verðið ekki dæmd. Ekki deila um þetta með þá tilgátu að ómögulegt sé að elska hvað maður neitar að þekkja: að neita að tala er ekki að bæla upplifun. Sjáðu […]
sjálfsþróun sjálfsfróun loksins ein með náttúru í Bolungarvík í beinavík hér læt ég skóga vaxa Þegar sólin skín skærast sést enginn skugganna. Hvernig á að eyða sumardegi að láta mýflugur borða sig í morgunsárið rétt eins og maður lætur elskhuga elska sig í skógi elskov i skov synda svo yfir haf og dansa kvöldið burt […]
Kæri herra gatnamálastjóri þú meistari öngstrætanna leiðir okkar hlutu víst fyrr eða síðar að skarast oft hef ég velt því fyrir mér hvar þú haldir þig og virðist nú hafa rambað á miðju völundarhússins hjarta glitvefnaðarins hvern hefði grunað að það væri einmitt hér í þessari brynningarholu úr alfaraleið kæri herra gatnamálastjóri þú ert vefarinn […]
Ég vil meira. Ha! Má ég fá meira? Máttu hvað? Gæti ég fengið meira? Viltu meira? Ég vil fá aðeins meira! Fékkstu ekki súpu? Get ég fengið meiri súpu? Þú varst að fá súpu. Mig langar í meira. Þú ert búinn að fá súpu. Get ég fengið meira? Afhverju viltu meira? Ég þarf að fá […]
Þetta hótel er búið að valda mér vonbrigðum frá því að ég elti gamla manninn sem bar töskuna mína upp marmarastigana. Ég hef ekki gist á svona lélegum stað frá því að bók númer tvö um samíska rannsóknarlögreglumanninn Roger kom út. Auðvitað gerði ég mér grein fyrir að húsið er gamalt, öll hús í þessu […]
Alltof stór fötin lágu á gólfinu. Ég var ekki lengur karlmaður. Ég var ský í buxunum af konunni minni. Sverðdansarinn mikli frá Khachaturian. Í sokkabuxum. Leið betur þannig fann fyrir öryggistilfinningu í kvennmannsfötum í karllægum heiminum. Lá ofan í baðkarinu í sjávarseltunni svo næmur að ég sá andlit í sveppagróðrinum í loftinu. Fannst það hafað […]
Kalmann Pétur Jónsson mundi vel eftir því þegar hann kom fyrst inn í þessa hliðarveröld á efri hæð þjónustumiðstöðvarinnar á Geysi. Hversu oft hafði hann ekki skimað yfir borðraðirnar eftir kunnuglegum andlitum? Núna var salurinn tómur og einu hljóðin sem heyrðust voru frá rigningardropum sem lömdu litlu rúðurnar undir súðinni. Hún hafði verið svo heillandi, […]
Þegar ég verð stór ætla ég að hafa umönnun Það á að vera umönnun um börn Það á vera barnaumönnun til þess að ég sem á börn geti einbeitt mér að vinnunni Það á vera barnaumönnun sem eykur atvinnuframboðið Ég ætla að fjárfesta í fólki sem eykur framboð Það á að vera umönnun um eldri […]
frà farandverkamanni Hvernig líður mér? Hvernig líður mér? Ég sit og skrifa ástarbréf til þín á hverju kvöldi. Í huganum fyllast óteljandi möppur af yfirfullum skjölum; af sögum og heitum sem ég vildi að við strengdum og segðum til lengdar svo við gætum verið saman út í eilífðina án þess að nokkurntíman þurfa að hika […]
Þú skilur ekki
hve löng leiðin er til Ullern
fyrr en þú elskar einhvern þar
hve breitt
borð með morgunverði er
hálf dýna
hve
furðulega drjúgur
einn millimeter er
við
höfum ekkert pláss
fyrir aðskilnað
á milli okkar
Úr ljóðabókinni ‘Om hvor lang…
Tónlist: Jean-Christophe Salaün
Myndband: Maxence Lamoureux
Kvika Þegar ég skrifa frá hjartanu rennur blóð úr pennanum og rauð orðin æpa á mig af hvítu blaðinu. Miskunarlaus og ásakandi rífa þau upp gömul sár . Þar til þau streyma beint úr opum æðunum Heit og uppáþrengjandi finna þau sér farveg að kvikunni. Nístandi tár fortíðar ósýnileg orð á blaði . Ný […]
Koma þau fyrir, þetta fólk með búka úr stáli vængjaða olnbolga og augntóftir sem bíða þyrpinga skýja að veita sér svipbrigði, þetta ofur-fólk! – Og barn mitt nagli rekinn, rekinn inn. Hann hljóðar í feiti beinanna hnusar eftir fjarlægðum. Og ég, næstum útdauð, þrjár tennur hans skera sig á mínum þumli – og stjarnan, sú […]
er klárlega skrítið svar fyrir hvaða kennara sem er þegar hann spyr leikskólabarn, en við töku tvö, hvaða orð lýsir mér þá best, þessum kynþáttakrossi fiðrildis og fagurfræði í Super Fly, annað en skrítinn? Líklega hefði líka nægt að kalla mig skýran krakka til að lýsa ákafri löngun minni í þess háttar dauða sem knýr […]
