Author: Gísli Ásgeirsson

Fyrirvari: Ég kann vel að meta framtak Cyclothonsins að safna fé fyrir gott málefni og auðvitað er miður að innkoman stendur ekki undir væntingum. Til að áheitasöfnun gangi vel þarf upplýsingaflæði að vera gott og SíminnCyclothon hvetur fólk til að fylgjast með líksíðu sinni á Fésbók til að „missa ekki af neinu“. Þar var sett…

Minnið er eins og illa skipulagður harður diskur í gamalli tölvu. Þar er margt sem best væri að gleyma. Annað þarf að leita uppi og það tekst sjaldan. Þessari vísu hafði ég til dæmis gleymt fyrir löngu og ég veit að Sérríður, meint vinkona okkar, sendir mér ekki fleiri af þessu tagi. Ég gleymi því…

Þegar stigið er á skottið á Davíð Oddssyni, bregst ekki að Hannes geltir fyrir hönd þeirra beggja eins og góðum heimilishundi í Hádegismóum sæmir.

Ég ætla engan að drepa. En ef til þess kemur er ljóst að dómskerfið hefur kennt mér bestu aðferðina. Þetta er frétt frá 2014 um hörmulegt banaslys, eins og banaslys eru alltaf. En þetta var sérlega slæmt og olli mikilli reiði í samfélaginu og umræðu á miðlum þess. Vísað er í tengdar fréttir af slysinu…

Úr skúmaskotum netsins… „Hátt í 150 manns söfnuðust saman á Geirsnefni við Elliðaárvog í klukkan 20 í gærkvöld til að minnast hundsins Lúkasar sem hlaut grimmilegan dauðdaga á Akureyri 16. júní síðastliðinn. Fimm piltar settu hundinn sem týnst hafði frá eiganda sínum ofan í íþróttatösku og spörkuðu henni á milli sín þar til hann gaf…

Að búa til óvin, jafnvel strámann, er góð skemmtun. Sameiginlegur óvinur sameinar fólk og herðir í trú sinni, stemmarinn í bergmálshellinum verður góð því öll eru sammála og geta talað óhindrað upp í eyrun á hinum. „Uppáhalds“ strámaðurinn minn, eða staðalímynd, ef það er betra orð, er hjólreiðamaður í spandexi sem fer um borgina á…

Síminn hringir: -Já. -Gulla mín, Gulla? -Já! -Þetta er pabbi, gætirðu kíkt á vefmyndavélina frá gosinu? -Já, bíddu aðeins. -OK, erum við mamma þín fyrir framan vélina núna?“ -Já?! -Sérðu okkur vel? Þurfum við ekkert að færa okkur? -Nei. Ég sé reyndar ekki gosið núna, en …. -Ok, bless vinan, við þurfum að hringja í…

Þessi mynd sýnir gatnamót sem tengja Garðabæ og Hafnarfjörð. Þarna mætast gamli Álftanessvegurinn og Herjólfsbrautin. Ég hef farið þarna um á hjóli, bifreið og tveimur jafnfljótum síðan 1986 og man vel eftir umkvörtunum íbúa sem sögðu varla hægt að leyfa börnum að leika sér úti vegna hraðrar umferðar. Undir það mátti taka því ökuhraði var…

Amanda Gorman hreif alla við innsetningu Joe Biden í embætti forseta BNA þegar hún flutti ljóðið „The Hill We Climb“. Það er best í flutningi höfundar en einnig áhrifamikið aflestrar og freistandi viðfangsefni þýðenda víða um heim, enda standa nú yfir tilraunir hér og þar að snara því á önnur tungumál. En það er þrautin…

Örsaga af skraflmóti. Ég lagði niður orðið KAXI. „Hvað þýðir þetta?“ spurði andstæðingur minn og íhugaði að véfengja. „Ég veit það ekki“ svaraði ég. „Þetta er bara skraflorð.“ Eftir stutta umhugsun héldum við áfram. Hvorugt okkar vissi merkingu orðsins. Það skipti heldur ekki máli. Í skrafli þarf fólk ekki endilega að skilja orð. Bara vita…

Ég fagna því alltaf þegar GT (google translate)-starfsmenn fjölmiðla fá að láta gamminn geysa. Þá eru beinþýðingar víða og vekja jafnan kátínu. Þetta er brot af því besta þar til ég nennti ekki að hirða fleiri skjáskot. En púngar eru víða.

Í dag varð jarðskjálfti ef marka má Fésbókina þar sem annar hver notandi og amma háns tilkynnti samviskusamlega um titring í nærumhverfi. Ég saknaði þess þegar leið á daginn að hafa ekki fengið viðvörun frá Sálarrannsóknarfélagi Suðurnesja en þar starfa miðlar, sjáendur, heilarar, transheilarar, englafræðingar og spilaspekingar sem hefðu getað notað þetta frábæra tækifæri til…

Barnabækur æsku minnar þættu ekki krassandi nútildags. Ég las ævisögu Tom Swift mér til óbóta þar sem hann var átján ára í tíu bókum og smíðaði alls kyns maskínur á einu ári sem venjulegt vísinda-og verkafólk er áratugi að koma á koppinn.Fimm-bækurnar voru ekki mikið skárri þar sem börnin eltust mjög hægt, fóru oft í…

Hafnfirðingar hafa ýmislegt á samviskunni. Við sem búum í hlaðvarpa Sædýrasafnsins erum reglulega spurð hvar apabúrið sé og hvort kengúrunum sé kalt. Spyrjendur eru á hafnarfjarðarbrandarastiginu og hlæja mest að eigin fyndni en heimamenn víkja talinu að öðru. Þetta var smánarblettur á orðstír bæjarins og á ekki að gleymast. Engu að síður eiga miðaldra Hafnfirðingar…

Að fagna sigri er góð skemmtun. Þá þykir mörgum gott að fá sér mjöð í glas, jafnvel áfengan, og skála fyrir áfanganum. Fyrir vikið hafa sumir verið settir út af sakramentinu fyrir vikið, sendir heim eða settir út úr hópnum. Með einum staf til viðbótar verður til „Heilbrigð skál í hraustum líkama„. Á Kóvit-tímum þykja…

Eliza Reid skrifaði þessa grein á sínum tíma um hlutverk sitt og kvenna þjóðarleiðtoga. Þar segir m.a. „„Ég er ekki hand­taska eigin­manns míns, sem á að grípa þegar hann hleypur út um hurðina og er stillt upp með þöglum hætti við hlið hans á opin­berum upp­á­komum“. Vegna takmarkaðs lesskilnings hefur FHF (Fólkið hans Franklíns) ákveðið…

Í byrjun þessa mánaðar gekk ég í hópinn Betra Ísland-forsetaframboð Guðmundar Franklín á Facebook. Fyrir allar kosningar lít ég á mig sem atkvæði í leit að flokki eða frambjóðanda og vildi því kynna mér málstað og áhersluþætti beggja frambjóðendanna. Ég varð fljótt þess áskynja í Betra Ísland að spurningar mínar varðandi stóryrtar fullyrðingar einstakra meðlima…

Í gær barst sú frétt að látin væri skáldlæðan Jósefína Dietrich á Akranesi, sem er vísnaunnendum að góðu kunn og hafa verk hennar ratað á bók. Mörg minnumst við hennar fyrir smellnar tækifærisvísur og glögga sýn á samfélagsmál. Kvöld eitt í febrúar 2016 kváðumst við Jósefína á í drjúga stund og er afrakstur þeirrar viðureignar…

Meðan ég gerði út frá kontór í úthverfi Hafnarfjarðar, fékk ég félaga mína til að hjóla í vinnuna með mér og þá uppfylltum við skilyrði um fámenna vinnustaði, hjóluðum okkur sveitta alla daga og skráðum samviskusamlega. Á tímabili dreymdi okkur um sigur í okkar flokki en þá tóku starfsmenn helstu keppinauta okkar sig til og…

Sest ég upp í rennireiðtil Reykjavíkur brunaÞangað leggja margir leiðsvona snemma morguns. Enn er gramsað í skúffum Sérríðar frá Kraunastöðum en til hennar fór ég í morgunkaffi í gær og fékk með mér eina skúffufylli af kveðskap. Ég staldraði lengi við því Útvarp Saga var í gangi og Sérríður vildi hafa mig viðstaddan þegar hún…

Eitt af mörgu sem hefur glatt mig í sjálfskipaðri sóttkví er að kynnast Sérríði Indriðadóttur sem er nú til heimilis í einni Skipalónsblokkinni hér í bæ, í hárri elli en er afar ern og hagmælt eins og hún á kyn til. Sérríður flutti úng frá Kraunastöðum með gott brageyra og tíu á fullnaðarprófi í móðurmáli,…