Íslandsstofa frumsýndi í vikunni myndband þar sem fólk var hvatt til að senda inn öskur, sem yrðu svo geymd í hátölurum einhvers staðar á hálendinu næstu vikurnar. Af hverju? spurðu flestir. Hvernig á þetta að hjálpa túrismanum? Er þögnin ekki einmitt helstu verðmæti íslenskrar náttúru? Með öðrum orðum: auglýsingin sem slík virðist hafa misst marks. […]
Þegar landamærum er lokað verður smygl mikilvægara en nokkru sinni. Vegna þess að hugmyndirnar eru veirurnar sem þurfa að ferðast á milli landa, á milli sálna, á milli okkar. Góðu veirurnar, góðu hugmyndirnar. En það er auðvitað nóg af vondum veirum líka. Á ensku kallast það að slá í gegn á internetinu að go viral, […]
Smyglari vikunnar er Hallur Örn Árnason, einn stofnenda heimildamyndahátíðarinnar Iceland Documentary Film Festival, eða IceDoc eins og hún er kölluð. Hann er einnig kvikmyndagerðarmaður og bassaleikari Malneirophrenu. Hverjar eru helstu áherslurnar á IceDocs? IceDocs var stofnuð með tvö aðalmarkmið í huga. Í fyrsta lagi að búa til viðburð fyrir Íslendinga þar sem að þeir geta […]
En hverfum nú frá gamla heimalandinu til þess nýja, Tékklandsins sem ég hef búið í undanfarin ár. Þar fæddist Miloš Forman heitinn fyrir tæpum 90 árum síðan og fór hina leiðina, flutti til Vesturlanda þegar alræðisstjórnin varð of þrúgandi. Myndin Forman vs. Forman fer yfir feril leikstjórans magnaða og gerir það feikivel. Þetta er snúið form, daginn áður hafði […]
Við erum stödd í Mið-Austurlöndum og fylgjumst með hóp dularfullra málaliða í erindagjörðum fyrir CIA og aðra sem borga nógu vel – og það fer ekki betur en svo að þeim er öllum slátrað. Nema hvað, örstuttu síðar rísa þau á ný, kúlurnar falla af þeim og sárin gróa. Þetta eru ekki bara færir bardagamenn, […]
Það getur verið erfitt fyrir okkur nöldrarana þegar umheimurinn fer skyndilega að taka undir með okkur, eins og til dæmis núna þegar allir þykjast alltaf hafa hatað rasísku sápuóperuna Gone With the Wind – og því vil ég bara hafa það skjalfest að ég skrifaði þetta í grein um tíu ofmetnustu bíómyndir sögunnar fyrir meira […]
Sufjan Stevens gaf í dag út fyrsta lag væntanlegrar plötu, The Ascension. Uppstigningin. Lagið heitir America, hvorki meira né minna, og er tólf mínútna langur óður. Stevens gaf áður út tvær plötur um tvö mismunandi fylki Bandaríkjanna – sem smyglað var um hér, en nú er heimsveldið allt undir. Byrjunin er mjög Sufjanísk, hann splæsir […]
Netflix var að frumsýna bíómynd um Evróvisjón, þetta fyrirbæri sem er svo ódrepandi að RÚV eyddi líklega fleiri klukkutímum í það á dagskránni í ár en nokkru sinni áður þótt engin keppni hafi verið þetta árið. Og myndin, hvar á ég að byrja? Plottið er einfalt: Rachel McAdams og Will Ferrell leika Húsvíkingana Sigrit og […]
Blóðdroparnir fimm, Da 5 Bloods, er mögulega tímabærasta mynd ársins – og Spike Lee er alltaf bestur þegar hann tengir við tímann. Myndin er líka á einkennilegan hátt hálfgerð systurmynd síðustu myndar Spike, BlacKKKlansman. Byrjunin er nánast eins og framhald; myndbrot úr nasistamyndum á borð við Birth of a Nation og Gone With the Wind […]
Matthew McConnaughey var í viðtali við Emmanuel Acho í þættinum Uncomfortable Conversation With a Black Man. McConnaugey lauk þættinum á ljóðbroti, línum úr mögnuðu ljóði Langston Hughes, „Let America Be America Again.“ „Mig langar bara að lesa þetta eina brot sem stóð upp úr fyrir mig,“ sagði leikarinn – og las svo (á 11.35): O, […]
Kófið er búið að taka frá okkur nokkra listamenn – en það gaf mér einn í staðinn. Um leið og það tók hann, vel að merkja. John Prine var samt ágætlega virtur kántrí-söngvari, en einhvern veginn fer kántríið mestmegnis fram hjá mér. Prine vann sem póstburðarmaður og samdi sín fyrstu lög í hausnum við útburðinn. […]
Þrátt fyrir ótal misvelheppnuð hliðarspor þá grunar mig að sagan muni á endanum dæma Spike Lee sem einn merkilegasta leikstjóra samtíma okkar – og BlacKkKlansman er myndin sem kemur honum aftur á kortið eftir nokkra lægð. Titillinn er í einu orði og lítið k á milli stóru k-anna, það hefur löngum verið ákveðin uppreisn gegn […]
Þegar líður að lokum Just Mercy þá kemur Matlock-senan. Þið þekkið þetta; það er búið að kynna fyrir okkur persónur og leikendur – en núna er komið að lögfræðingnum okkar að halda ræðuna sem alla sannfærir. En skyndilega áttar maður sig á að það er ekkert í heiminum hvítara en lögfræðingar. Hópur hvítra stráka og […]
Franska leikstýran Agnès Varda bjó í Kaliforníu árin 1967-8 og leikstýrði þar tveimur stuttum heimildamyndum um Svörtu pardusana, annars vegar Huey og hins vegar Black Panthers. Sú fyrri er nefnd eftir Huey P. Newton, einum stofnenda Svörtu pardusana, og er að mestu tekin upp í kringum mótmælafund þeirra. Sú síðari sýnir hins vegar frekar hversdagsleika […]
Fred Hampton var efnilegur ungur maður. 21 árs gamall, stundaði laganám og var svæðisstjóri Illinois-fylkis fyrir Svörtu pardusana. Heimildagerðarmennirnir Howard Alk og Mike Gray voru að gera mynd um hann – en svo kom 4. desember 1969. Rétt fyrir dagrenningu réðst alríkislörgreglan inn á Hampton í íbúð hans í Chicago. Stuttu síðar var Fred Hampton […]
Elífðarnón er falleg bók og það er stór hluti af henni. Bókverkið kallast á við innihaldið, það kallast lauslega á við spádómsbækur og á dimmfjólublárri kápunni sjáum við tungl svífa í kringum plánetu og fyrsta ljóðið, hálfgert forljóð, er tígull með þökkum, þökkum til ónefndra. Ávarpið er þú, og þakkirnar eru fyrir óræðar gjafir – […]
Markmið: finna gott flugfreyjulag fyrir kjarabaráttuna. Vandinn er að þau virðast varla vera til – og þau fáu sem finnast eru flest ástaróður til einhverrar einstakrar flugfreyju, það er helst að þær séu blautur draumur í popplögum heimsins. En Roger nokkur Miller, kenndur við kántrítónlist en raunar miklu frekar frumkvöðull í rappinu, samdi lag á […]
Kona gengur inn í búð. Ljóshærð í litríkum fötum, stelpuleg þrátt fyrir að vera miðaldra, lífsglöð en þó er einhver óræður harmur – hún er einlæg en um leið forðast hún augnsamband þegar spurningarnar verða erfiðar. Forngripasalinn kemur fram, neitar öllum hennar umleitunum – við finnum að þau eiga sér sína sögu og við vitum […]
Bókasafn föður míns: sálumessa er titill þrunginn meiningu, en fyrir lesanda er kannski fyrsta spurningin: er hún um bókasafnið eða pabbann? Svarið er einfaldlega bæði, sem er vafalaust fullnægjandi svar fyrir þau okkar sem höfum reynslu af bæði föðurmissi og rækilegri grisjun bókasafns. Það sem er sérstakt við sögu Ragnars Helga er aðallega hvað þetta […]
FIMM BÖRN Í RÖÐ OG PABBI MEÐ KYLFU Þannig byrjar þetta. Við erum stödd í dönsku gettói þar sem allt er skrifað í hástöfum. Pabbinn lemur, manni finnst eins og hann sé að lemja alla bókina – og þó, þegar á líður hefur Yahya tekið við af honum. Við finnum að við sleppum aldrei úr […]
Þú ert að gera tónlistina fyrir nýjan Stjörnustríðstölvuleik og þig vantar gott lag. Auðvitað geturðu fundið eitthvað band í LA eða New York, en til hvers að gera það þegar þú getur bókað mongólska þungarokkshljómsveit, fengið hana til að semja lag á mongólsku og þýða það svo yfir á geimverumál úr Stjörnustríðsheiminum? Það var allavega […]
Síðasta veiðiferðin hljómar vissulega eins og minnst spennandi bíómynd í heimi, allavega fyrir okkur sem veiddum einn myndarlegan fisk þegar við vorum tíu ára og ákváðum að hætta á toppnum. En ég fór samt með töluverðar væntingar í bíó, einfaldlega af því þeir Markel-bræður hafa gert fjandi fínar heimildamyndir. Jú, og líka af því ég […]
Bíó Paradís er ein stór minning, þær bíómyndir sem bíóið sérhæfir sig í eru þær myndir sem takast í alvöru á við okkar sameiginlega minni, okkar persónulega minni, en ekki síður framtíðardrauma og martraðir. Ég man þegar ég gekk skjögrandi út af Blind, mynd um blindan rithöfund – á pappír gæti fátt virst jafn illa […]
Ferðist innanlands. Ferðist í landi þar sem alvöru almenningssamgöngur eru varla til og þar sem bara gisting í viku kostar hálf mánaðarlaun, jafnvel ef ódýrasti kosturinn sé ávallt valinn. Ferðist innanlands til að styðja við iðnað sem fyrir tilviljun örlaganna varð sá stærsti, en fyrir aðra tilviljun örlaganna er skyndilega orðinn ör-iðnaður, frekar en að […]
Ég hef séð auglýsingar um bækur Steinars Braga og Lilju Sigurðardóttur þegar ég líð niður rúllustigann í neðanjarðarlestinni í Prag, ég hef rekist á ljóð eftir Gerði Kristnýju á glervegg í miðbænum – og miklu, miklu fleiri íslenskir höfundar eru gefnir út á tékknesku en þessi þrjú. Íslenskar bíómyndir ganga fáránlega vel í tékkneskum bíóum […]
Það eru tvöfalt fleiri tígrisdýr í einkaeign í Ameríku en ganga laus í heiminum. Það er sú sturlaða staðreynd sem liggur á bak við The Tiger King, Netflix-seríuna sem hefur gert allt brjálað í þessu kófi. Þættirnir fjalla þó miklu frekar um fólkið á bak við tígrisdýrin – og framan af væri eiginlega meira réttnefni […]
Eitt af því fyrsta sem maður lærir um brandara er að þeir séu eins og froskar – um leið og þeir eru krufnir þá drepist þeir. Þessi klisja á hins vegar aðallega við vonda brandara sem eru illa fluttir. Besti brandari í heimi afsannar þessa kenningu nefnilega rækilega, í rauninni er hann ekkert sérstaklega fyndinn […]
Bob Dylan er búinn að vera afkastamikill í kófinu og gaf nýlega út sín fyrstu frumsömdu lög í átta ár, en er magnið meira en gæðin? Tónlistarlega séð eru bæði lögin sáraeinföld, ofureinfaldur hljómgangur og hann talar frekar en syngja, það væri réttast að kalla þetta sínu rétta nafni, ljóðaflutning með tónlist undir – sem […]
Ég þori ekki að fara alla leið og setja einhverja ógurlega sumargleði hérna inn, þá verður vafalaust skrifaður harðorður pistil um smyglið í Fréttablaðið á borð við þennan, um hvernig ómögulegt verði að virða samkomubannið með slíkri gleðibombu – þannig að setjum frekar inn eitthvað lag sem er örlítið sumar í, en ekki alltof mikið […]
Bandaríski rithöfundurinn Paul Auster er í sóttkví en notaði tækifærið og rifjaði upp ferð til Úkraínu haustið 2017 og birti þessi minningarbrot á LitHub fyrir skemmstu. Auster átti erindi til Lviv, þeirrar gullfallegu pólsku borgar – en hún er rétt við landamærin og þessi vestasti hluti Úkraínu hefur verið til skiptis pólskur, þýskur, austurrískur, úkraínskur […]